دستورالعمل اجرایی پیشگیری و کنترل آنفلوانزا A

آنفلوانزای با منشا خوکی H1N1)A )بیماری حاد و شدیداً مسری دستگاه تنفس انسان است که ابتدا از خوکها منشأ گرفته ولی اکنون انسانی شده است و به وسیله یکی از ویروسهای آنفلوانزای تیپ A ایجاد می شود.

دستورالعمل اجرایی پیشگیری و کنترل جهانگیری آنفلوانزا با تأکید بر آنفلوانزای با منشأ خوکی (A (H1N1 در مراکز تابعه سازمان بهزیستی کشور

شهریور ماه 88

الف - مقدمه

آنفلوانزای با منشا خوکی H1N1)A ) بیماری حاد و شدیداً مسری دستگاه تنفس انسان است که ابتدا از خوکها منشأ گرفته ولی اکنون انسانی شده است و به وسیله یکی از ویروسهای آنفلوانزای تیپ A ایجاد می شود.

در حال حاضر این بیماری در فاز شش پاندمی می باشد و جامعه انسانی را آلوده نموده است. به این معنی که ويروس جديد به سرعت و در سطح گسترده اي در تمام نقاط جهان منتشر مي‌شود و عده كثيري را مبتلا مي‌كند.

بر این اساس و با احتمال بالای گسترش شدید بیماری در سطح کشور و با توجه به اینکه افراد تحت پوشش سازمان بهزیستی جزو افراد پرخطر برای این بیماری محسوب می‌شوند لازم است اقدامات مقتضی برای به حداقل رساندن بروز و گسترش بیماری و نیز عوارض آن به عمل آید.

به این منظور همکاری و هماهنگی سازمان بهزیستی کشور و معاونت سلامت وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی (در استانها سازمان بهزیستی استان و دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی استان) درخصوص اجرای برنامه‌های مشترک جهت پیشگیری، کنترل و درمان بیماری آنفلوانزای با منشا خوکی H1N1)A)با رویکرد ارتقاء سلامت در مراکز تابعه سازمان بهزیستی کشور از قبیل مهدهای‌کودک، مراکز شبه خانواده، مراکز سالمندان، مراکز نگهداری بیماران روانی مزمن و معلولین و مراکز درمان و بازتوانی اعتیاد از طریق همکاری‌های بین بخشی و بهره‌وری هرچه بیشتر از منابع موجود متناسب با شرح وظایف قانونی دو حوزه ضروری است.

ب - زمینه های همکاری سازمان بهزیستی کشور و معاونت سلامت وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی

زمینه های همکاری دو حوزه شامل موارد زیر است :
1. انجام فعالیتهای آموزشی
2. انجام فعالیتهای پیشگیرانه،غربالگری موارد مشکوک به بیماری، تشخیص مبتلایان و مداخله به هنگام جهت درمان و کنترل بیماری از جمله پذیرش بیماران ارجاعی
3. اطلاع‌رسانی و تبلیغات
4. نظارت بر فعالیتهای مشترک
5. ارتقاء دانش و مهارت منابع انسانی دو طرف
6. فراهم‌سازی بسترهای مناسب برای بهره‌گیری از ظرفیت‌های آموزشی و امکانات دو حوزه
7. استفاده از ظرفیت‌ها و امکانات ساختاری (پرسنلی- فیزیکی) طرفین در استانها
8. اولویت‌دهی اجرای برنامه‌های مشترک در مناطق محروم غیر برخوردار

فعالیتهای مشترک شامل موارد زیر است :

1- تهیه و تدوین بسته‌های آموزشی و علمی
2- ایجاد تسهیلات برای شرکت کارشناسان در دوره‌های آموزشی مورد نیاز
3- برگزاری جلسات مشترک در ستاد و استان‌ها
4- برگزاری کارگاهها و نشست‌های تخصصی مشترک
5- انتقال و تبادل اطلاعات و تجربیات در حیطه فعالیتهای مشترک
6- همکاری در نظارت بر فعالیتهای مشترک
7- صدور تشویق‌نامه‌ها و گواهی‌های مشترک برای شرکت‌کنندگان در جلسات آموزشی
8- شرکت در جلسات مشترک دو حوزه

فعالیتهای معاونت سلامت شامل موارد زیر است :

1- معرفی نماینده ستادی تام‌الاختیار حوزه معاونت سلامت برای انجام هماهنگی‌های لازم با سازمان بهزیستی کشور
2- معرفی نمایندگان استانی جهت انجام هماهنگی‌های لازم با سازمان بهزیستی استان‌ها
3- معرفی مراکز درمانی مشخص جهت پذیرش بیماران نیازمند به بستری معرفی شده توسط مراکز تحت پوشش سازمان بهزیستی در سطح کشور با اعلام آدرس و شماره تلفن مراکز درمانی
4- ملزم نمودن مراکز درمانی فوق‌الذکر جهت پذیرش بیماران معرفی شده از طرف مراکز تحت پوشش سازمان بهزیستی در سطح کشور
5- در اختیار قراردادن تعداد مورد نیاز واکسنهای آنفولانزای فصلی و نیز با منشأ خوکی H1N1)A ) در صورت امکان و پس از تهیه و دسترسی در کشور و بر اساس دستورالعمل های صادره از طرف وزارت بهداشت) برای گروه‌های پرخطر از نظر ابتلای به بیماری که تحت پوشش سازمان بهزیستی می‌باشند.
6- ارائه آخرین دستورالعمل‌های اجرایی تدوین شده توسط معاونت سلامت به سازمان بهزیستی

فعالیتهای سازمان بهزیستی شامل موارد زیر است :

1. معرفی نماینده ستادی تام‌الاختیار برای انجام هماهنگی‌های لازم با معاونت سلامت
2. معرفی نمایندگان استانی جهت انجام هماهنگی‌های لازم با دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی- درمانی در استانها
3. پیگیری برگزاری کارگاهها و دوره‌های آموزشی توسط سازمان بهزیستی کشور
4. ارائه بازخورد نتایج فعالیتهای مشترک مربوط به حیطه کاری سازمان بهزیستی به معاونت سلامت

ج - راههای انتقال ، دوره کمون و سرایت بیماری

1.اين ويروس نخستين مرتبه از خوك به انسان منتقل شده است اما هم اكنون راه انتقال آن از انسان به انسان است.
2. انتقال ویروس توسط قطرات تنفسی بزرگ از فرد آلوده به دیگران و از طریق عطسه و سرفه است که نیازمند تماس نزدیک بیمار و فرد سالم است. این قطرات به صورت معلق درهوا باقی نمی مانند و عموماً فاصله ای کمتر از یک متر را طی می‌کنند.
3. انتقال از طریق سطوح آلوده به قطرات تنفسی حاوی ویروس نیز روش احتمالی دیگری برای سرایت است.
4. احتمال انتقال عفونت از راه هایی مانند اشک یا بزاق هنوز نامشخص است اما تمام ترشحات تنفسی و احتمالا مایعات بدن بیماران مبتلا بطور بالقوه آلوده‌کننده و بیماری‌زا تلقی می‌شوند.
5. پشه يا مگس نقشي در انتقال بيماري آنفلوانزاي با منشأ خوكي ندارند.
6. دوره پنهان بیماری 1 تا 5 روز است.
7. تا زمان فعلی توانایی این ویروس از لحاظ قابلیت انتقال ، بیشتر از ویروس آنفلوانزای فصلی است.
8. دوره سرایت ویروس از فرد بیمار به فرد سالم از یک روز قبل تا 7 روز پس از بروز علائم (معمولا تا یک روز پس از قطع تب و به شرط عدم مصرف تب‌بر) است. دوره عفونت‌زایی در افراد با نقص ایمنی و نیز بیماران خردسال طولانی‌تر است.
9. کسانی که بهبود یافته اند دیگر عفونت زا محسوب نمی‌شوند و در برابر بیماری ایمن در نظر گرفته می‌شوند. (معمولا 2 تا 3 هفته پس از شروع بیماری)
10. فرد مبتلا شده ممکن است چند ماه تا یک سال بعد متعاقب تماس با فرد مبتلا مجدداً با شدت کمتر ، علائم بیماری را بروز دهد.

د - علائم بیماری و افراد پر خطر

1. علائم بیماری : تب (برافروختگی یا تعریق) به همراه سردرد، سرفه و گلودرد معمولاً وجود دارد که علائم کلیدی برای بیماری محسوب می‌شوند. درصدی از افراد دچار اسهال و استفراغ نیز می‌شوند. آبریزش یا گرفتگی بینی، بدن درد، لرز و احساس خستگی در درجه بعدی اهمیت هستند. به علاوه سابقه تماس با فرد مبتلا نیز مهم است.
2. بیماری می تواند بدون علامت باشد.
3. افراد پرخطر با مرگ و میر بالاتر: سنین بالای 65 سال و زیر 10 سال ، خانمهای باردار ، افراد زیر 19 سال که به هر دلیل ازآسپیرین به‌مدت طولانی استفاده می کنند، افراد مبتلا به بیماریهای قلبی ، ریوی یا کلیوی مزمن که بیش از 6 ماه تحت مراقبت قرار داشته‌اند (به استثنای فشارخون بالای تحت کنترل)، مبتلایان به سرطان فعال ( از هر نوع )، مبتلایان به MS، بیماری های کبدی مانند سیروز کبدی ، بیماریهای عصبی عضلانی، بیماری های روانی مزمن، هموگلوبینوپاتیها بخصوص تالاسمی و کم خونی داسی شکل، مصرف کنندگان داروهای سرکوبگر ایمنی و استروئیدهای سیستمیک، مبتلایان به ایدز و معتادان پر خطر، بیماران متابولیکی (مانند دیابت، پرکاری و کم کاری تیروئید و ...)، کسانی که قادر به دفع ترشحات تنفسی نیستند نظیر بیماران دارای ضایعات نخاعی و CP، چاقی شدید، افراد دارای سوء‌تغذیه، افراد فاقد طحال، افرادی که لوله معده (NG Tube) دارند، بیمارانی که اکسیژن می‌گیرند.

ه - اقدامات عمومی که در تمام مراکز سازمان بایستی انجام گیرد

1. همه مراکز موظف می‌باشند به منظور تقویت اثربخشی آموزشها ، پوسترهای تهیه شده سازمان را در معرض دید پرسنل، مددجویان، کودکان و مراجعین قرار دهند.
2. در هنگام سرفه و عطسه ، دهان و بيني خود را با دستمال كاغذي بپوشانيد.
3. دستمال‌های استفاده شده را پس از گذاشتن در کیسه پلاستیکی سر بسته درون سطل زباله بياندازيد وآنها را برروي سطوح يا زمين رها نكنيد.
4. دستهاي خود را در طول روز بطور مكرر با آب و صابون (هر بار به مدت حدود یک دقیقه و حداقل 20 ثانیه) بشوئيد و خصوصاً ‌اين كار را بلافاصله پس از عطسه و سرفه (و پوشاندن دهان و بيني با دست) انجام دهيد.
5. خواب و استراحت کافی ، خوردن مایعات و مصرف مواد غذایی مناسب و انجام فعالیتهای ورزشی بسیار سودمند است.
6. استفاده مشترک ظروف غذا ، لیوان و قاشق و چنگال ممنوع است.
7. تا زماني كه دستهاي خود را نشسته‌ايد از لمس كردن چشم، دهان و بيني با دستهاي خود جداً پرهيز نمائيد.
8. پرسنل و مراقبین مراکز در صورت ابتلاء به آنفلوانزا بایستی به مدت یک هفته (یا تا 24 ساعت پس از پایان علائم بیماری) در منزل بمانند و در سر کار حاضر نشوند. در منزل نيز از تماس نزديك با افراد منزل خودداري نمایند.
9. اگر آثار مشابه آنفلوانزا مشاهده کردید از افراد مبتلا یک تا دو متر فاصله بگیرید.
10. شستشوی سطوح در مراکز با محلول آب و صابون و یا با محلولهای ضد عفونی کننده پایه الکلی حداقل یک بار در هر شیفت کاری (در مورد نظافت میز غذاخوری قبل از هر پذیرایی) انجام شود.
11. در قسمت های مختلف مرکز بایستی از سطل زباله درب دار استفاده شود.
12. محلول های ضد عفونی و شستشو به اندازه کافی در مرکز موجود باشد.
13. از دستمال کاغذی به جای حوله در اتاق بیمار ، انتظار و سرویس های بهداشتی بایستی استفاده نمود.
14. تعویض وشستشوی ملحفه ، روبالشی ، روانداز حداقل 3 باردر هفته باید انجام گیرد.
15. استفاده بیشتر از مواد غذایی دارای ویتامین C در رژیم غذایی مانند مرکبات بایستی انجام گیرد.
16. در بخش های فیزیوتراپی بایستی از پدهای یکبار مصرف استفاده نمود.
17. ضد عفونی کردن وسائل کار درمانی پس از هر بار استفاده انجام شود.
18. بیماران بایستی در طی دوره عفونت زایی ، از ماسک جراحی استفاده کنند. ضرورتی به استفاده از ماسک جراحی درتمام طول روز وجود ندارد و فقط بیمار بایستی درحین تماس نزدیک با دیگران ( تماس کمتر از یک تا دو متر) از آن استفاده کند.
19. استفاده از ماسک جراحی که در سطح داخلی با دو گاز پانسمان پوشیده شده است یا در صورت امکان ماسک N95 توسط مراقبین و پرستارانی که در تماس نزدیک با بیمار هستند در زمان تماس الزامی است.
20. هنگامی که ماسک بوسیله ترشحات تنفسی خیس شد بایستی به طریق صحیح دورانداخته شود. به طور کلی حداکثر زمان استفاده موثر از ماسک توسط یک نفر یک ساعت و نیم است.
21. درصورت در دسترس نبودن ماسک به تعداد کافی میتوان از دستمال ضخیم یا ماسکهای چندبار مصرف پارچه ای که به طور کامل جلو بینی ودهان را میپوشاند ، استفاده کرد. این ماسک ها نیز درصورت خیس شدن بایستی تعویض شده و با آب وصابون شسته شوند.
22. برای به حداقل رساندن سرایت بیماری ، مراقبت از بیمار در اتاق بیمار ، بایستی تاحد ممکن تنها توسط یک نفر (در هر شیفت کاری توسط یک نفر) انجام گیرد.
23. مراقبین بیمار بایستی همواره دست های خود را پس از تماس با بیماران بشویند.
24. پنجره ها بایستی بازگذاشته شود تا با جریان هوا از یک طرف به طرف دیگر، تهویه مناسب برقرار شود. (مدل چادر صحرایی)
25. ممکن است بتوان درصد زیادی از بیماران مبتلا به آنفلوانزا را با ارائه دستورات ساده از قبیل استراحت، مصرف مایعات فراوان و استفاده از داروهایی مثل استامینوفن درمان نمود.
26. برای حفظ سلامتی کارکنان بایستی محل خدمت مراقبین مراکز نگهداری، مربیان و کارکنان مهدهای‌کودک و کلیه افراد شاغل در مراکز نگهداری که باردار یا جزء افراد پرخطر
(ب – 3) هستند تغییر یابد.

و - پذیرش مددجویان جدید یا مددجویان از مرخصی برگشته

1. هر مددجو جهت ورود به مرکز ( پذیرش اولیه یا مددجویی که از مرخصی برگشته ) در صورت نداشتن هرگونه علامت آنفلوانزا به مدت یک هفته در اتاق انتظار به منظور قرنطینه اقامت می یابد و در صورتی که در این مدت هیچگونه علامتی دال بر وجود آنفلوانزا نداشته باشد می تواند وارد مرکز شود .
2. در صورتی که در مدت این یک هفته هرگونه علائمی دال بر وجود بیماری آنفلوانزا تأیید شود مددجو بایستی ترخیص شود و یا پذیرش وی به تعویق افتد.
3. در هنگام پذیرش مددجو در صورتی که یکی از علائم دال بر وجود بیماری آنفلوانزا موجود باشد ، پذیرش وی به تعویق می‌افتد و باید پس از گذراندن 7 روز و ارائه گواهی سلامت به مرکز مراجعت نماید.
4. اتاق انتظار باید دارای ورودی مجزا و کاملاً جدا از بخشها و اتاقهای اقامت سایر مددجویان باشد.
5. در مراکز روزانه می بایست مددجویان در بدو ورود از نظر علایم آنفولانزا بررسی شده و در صورت وجود علایم کلیدی از پذیرش آنان در مرکز خودداری شود.
6. در صورت بروز علایم کلیدی در ساعات حضور مددجو در مرکز روزانه ، باید پس از انتقال به اتاق بیمار با خانواده جهت تحویل به ایشان هماهنگی صورت گیرد.

ز - مدیریت و اعمال تدابیر لازم در خصوص ملاقات کنندگان

1. در خصوص رعایت نکات بهداشتی و منع ملاقات در صورت وجود علائم بیماری بایستی اطلاع رسانی به ملاقات کنندگان صورت گیرد.
2. افراد ملاقات کننده خود می بایست هیچگونه علائمی دال بر وجود بیماری آنفلوانزا نداشته باشند.
3. بایستی در طول دوره همه‌گیری مددجویان در اتاق ملاقات یا انتظار ملاقات گردند.

ح - در صورت بروز علائم در افراد چه کارهایی بایستی انجام گیرد؟

1. در هر مرکز شبانه روزی نگهداری بایستی یک اتاق بیمار با امکان تهویه مناسب (با مکانیسم چادر صحرایی) جهت جداسازی بیماران مشکوک آماده گردد. این اتاق باید دارای حداقل یک تخت با پنجره های نیمه باز و دارای تهویه باشد. جریان هوا باید به سمت بیرون از ساختمان و به سوی فضای آزاد برقرار گردد. این اتاق نباید در مجاورت قسمتهای حساس مرکز از قبیل سالن غذاخوری باشد و باید به صورت مکرر تمیز شود.
2. در صورت بروز علائم، فرد مشکوک به اتاق بیمار منتقل می شود. اگر مددجوی ساکن در مراکز شبانه روزی دارای خانواده نباشد یا به هر دلیلی نتوان وی را به خانواده‌اش تحویل داد تا 24 ساعت پس از پایان علائم بیماری (به طور میانگین یک هفته بعد از شروع علائم) در اتاق بیمار اقامت خواهد داشت و ورود وی به مکان‌های عمومی مرکز ممنوع است.
3. بیماران ساکن در اتاق بیمار بایستی توسط پزشک به صورت روزانه ویزیت شوند.
4. در صورتی که مددجوی ساکن در مراکز شبانه روزی دارای خانواده باشد فوراً پس از هماهنگی به خانواده تحویل داده خواهد شد. وی می تواند 24 ساعت پس از پایان علائم بیماری (به طور میانگین یک هفته بعد از شروع علائم) به مرکز باز گردد و پذیرش شود.
5. درصورتی‌که بیماری وخیم‌تر شد یا علائم شدید بروز کرد بیمار با تشخیص پزشک مرکز به یک مرکز درمانی مجهز جهت درمان با داروی ضدویروس یا بستری معرفی می‌گردد. اسامی مراکز مربوطه و آدرس و شماره تلفن های آنها توسط وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی اعلام خواهد گردید.
6. بایستی به سرعت مذاکرات اولیه سازمان بهزیستی استان و دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی در خصوص ارجاع موارد شدید جهت بستری و درمان با داروی ضدویروس انجام شود به طوری‌که هر مرکز نگهداری سازمان قبل از شروع همه‌گیری با مرکز درمانی مشخص جهت پذیرش بیماران احتمالی هماهنگی لازم را انجام داده باشد.
7. علائم نیاز به درمان با داروی ضد ویروس یا بستری در بزرگسالان : تب بالا بیش از 3 روز بخصوص اگر حال عمومی بد باشد ، سختی تنفس (نفس کم آوردن) ، احساس درد یا فشار در قفسه سینه یا شکم ، سرگیجه ناگهانی ، استفراغ شدید یا مقاوم ، بهبود علائم آنفلوانزا در ابتدا ولی عود ناگهانی تب وسرفه شدید.
8. علائم نیاز به درمان با داروی ضد ویروس یا بستری در کودکان : تنفس تند یا سخت ، کبودی یا خاکستری شدن پوست ، غذا نخوردن و عدم نوشیدن مایعات به میزان کافی ، استفراغ شدید یا مقاوم ، اختلال سطح هوشیاری (كودك به دشواري قابل بيدار كردن باشد يا اساساً نتوان وي را بيدار نمود) ، عدم تمايل براي بازي كردن يا عدم تعامل کودک با اطرافیان ، تحریک پذیری شدید درحدی که کودک تمایلی به آغوش والدین نداشته باشد ، بهبود علائم آنفلوانزا در ابتدا ولی عود ناگهانی تب و سرفه شدید.
9. اکیداً به تمام مراکز مرتبط با کودکان تذکر داده شود که در کودکان و افراد زیر 18 سال که مظنون به آنفولانزا می‌باشند نباید از آسپرین استفاده شود. داروهای استامینوفن و بروفن به این منظور مناسب می‌باشند.

ط - اقدامات اختصاصی در مهدهای کودک

1. آگاهی کارکنان مهدهای‌کودک و والدین و کودکان در خصوص بیماری از طریق برگزاری کلاس ، آموزش چهره به چهره و نیز بروشور و پمفلت ارتقا یابد. به این منظور تدوین محتوای آموزشی متناسب با گروه هدف کودکان زیر 5 سال و والدین و کارکنان مهد کودک بایستی توسط سازمان بهزیستی و با کمک معاونت سلامت انجام گیرد. کانون توسعه و همیاری مهد های کودک با همکاری بخش بهداشت و بهزیستی در زمینه آموزش والدین همکاری خواهد داشت.

2. پوستر "آنفلوانزای A : چگونه از خود و دیگران محافظت کنیم " باید در معرض دید والدین کودکان و پرسنل مهد های کودک قرار گیرد.

3. آموزش بهداشت فردی به کودکان توسط مربیان مهدکودک انجام گردد.
4. مدیران و مربیان مهدکودک بر نظافت عمومی و بهداشت فردی و نیز بر کار طبخ غذا کنترل و نظارت کافی داشته باشند.
5. اکیداً از صابون مایع در دستشویی‌ها استفاده گردد.
6. در هر شیفت کاری محل های قابل شستشو بایستی یک بار با آب و مواد شوینده شستشو داده شوند.
7. کلیه کودکان بایستی دارای وسایل شخصی جداگانه باشند. (ظرف غذا ، لیوان ، قاشق ، چنگال و ...)
8. کلیه اسباب بازی‌های پارچه‌ای یا پشمی جمع آوری و از اسباب‌بازی‌های پلاستیکی قابل شستشو استفاده گردد. کلیه اسباب‌بازی‌ها روزانه شستشو شود.
9. کودکان و مربیان پس از بازگشت از محوطه یا اتاق بازی و نیز قبل از سرو هر گونه موادغذایی دستان خود را با آب و صابون بشویند.
10. کودکان دارای علائم بیماری نباید پذیرش شوند.
11. اگر پس از پذیرش متوجه علائم بیماری در کودک شدید بلافاصله ضمن جداسازی کودک، با والدین جهت ترخیص وی هماهنگی به عمل آید. کودک 24 ساعت پس از پایان علائم بیماری می‌تواند پذیرش گردد.
12. در صورت وجود تب تا حضور والدین ، استامینوفن به کودک داده ‌شود. دادن آسپیرین به کودک ممنوع است.از دادن دیگر داروها از جمله داروهای سرماخوردگی قبل از تجویز پزشک خودداری گردد.
13. تهویه هوا در مهد های‌کودک باید به‌گونه‌ای باشد که ضمن حفظ درجه حرارت مطلوب، هوا در محیط در گردش و تبادل باشد.
14. باید کلیه کارکنان مهد کودک در صورت ابتلا به آنفلوانزا به مدت یک هفته یا تا 24 ساعت پس از پایان علائم بیماری از اشتغال به کار معاف گردند.
15. تزریق واکسن آنفلوانزای فصلی برای کلیه کارکنان مهدهای‌کودک و داشتن گواهی پزشک مبنی بر انجام واکسیناسیون و نگهداری در پرونده پرسنلی الزامی است. (دستورالعمل مربوطه متعاقباً ارسال می‌گردد)

ی - نکاتی در خصوص مراکز تحت پوشش دفتر پیشگیری و امور اعتیاد

1. مراکز گذری (DIC): در این مراکز علاوه بر رعایت اصول کلی بهداشتی، کلیه مراجعین هنگام ورود به مرکز باید از نظر وجود علایم مورد غربالگری قرار گیرند افرادی که دارای علایم بیماری می‌باشند نباید در مراکز توقف داشته باشند و تنها می‌توانند خدمات را بصورت سرپایی دریافت نمایند و افرادی که به وی خدمات ارایه می‌دهند احتیاطات لازم را از نظر فاصله و شستشوی دستها رعایت نمایند.
2. تیم های سیاری (Outreach) بایستی هنگام خدمات رسانی به افراد اصول کلی بهداشتی را رعایت نمایند و با مشاهده موارد دارای علایم به آنها آموزش های لازم را ارایه و در صورت لزوم و وجود علایم شدید آنها را به مراکز مربوطه ارجاع دهند.
3. مراکز سرپناه شبانه (shelter): در این مراکز نیز علاوه بر رعایت اصول کلی بهداشتی بایستی اتاق مجزا جهت افرادی که دارای علامت هستند در نظر گرفته شود و از تماس افراد دارای علایم با سایر مراجعین خودداری گردد.
4. افراد دارای علایم شدید بایستی به مراکز بهداشتی درمانی که از قبل هماهنگی‌های لازم با آنها انجام شده است، ارجاع شوند.
5. مراکز اقامتی کوتاه مدت (مراکز بستری): در این مراکز نیز علاوه بر رعایت اصول کلی بهداشتی، هنگام پذیرش معاینه و غربالگری انجام و در صورت وجود علایم ، پذیرش به بعد از بهبودی موکول شود.
6. مراکز اقامتی میان مدت: هنگام پذیرش، افراد بایستی از نظر وجود علایم آنفلوانزا مورد معاینه و غربالگری قرار گیرند و در صورت داشتن علایم تا بهبودی کامل از پذیرش آنها در مرکز خودداری شود.در این مراکز نیز علاوه بر رعایت اصول کلی بهداشتی، بهتر است افراد دارای علایم در صورت داشتن خانه تا زمان بهبودی ترخیص گردند، در غیر این‌صورت بایستی اتاق مجزا برای افراد دارای علایم وجود داشته باشد و از تماس افراد تا زمان بهبودی با سایر مددجویان و افراد سالم خودداری شود و در صورت وجود علایم شدید به مراکز درمانی مربوطه ارجاع گردد.
7. مراکز اقامتی بلند مدت (TC): در این مراکز نیز علاوه بر رعایت اصول کلی بهداشتی، بایستی هنگام پذیرش افراد از نظر علایم مورد معاینه و غربالگری قرار گیرند و در صورت داشتن علایم تا بهبودی کامل از پذیرش آنها در مرکز خودداری شود. از طرفی با توجه به دوره طولانی‌تر حضور افراد، در صورتی که فردی دارای علایم باشد با توجه به وضعیت بیمار می توان در طول دوره بیماری او را موقتاً ترخیص و یا در اتاق جداگانه بستری نمود و در صورت وجود علایم شدید به مراکز بهداشتی – درمانی ارجاع شود.
8. کلیه مسئولین و پرسنل مراکز و نیز افراد تیم‌های امدادرسان سیار بایستی در دوره‌های آموزشی که به منظور پیشگیری و کنترل آنفلوانزا برگزار می‌شود، شرکت نمایند.
9. لازم است کلیه معتادان تزریقی و پرخطر تحت پوشش واکسیناسیون آنفولانزای فصلی قرار گیرند.

ک - نکات قابل توجه

1. به علت احتمال مرخصی استعلاجی بیش از معمول پرسنل و نیز لزوم جابجایی خانم‌های باردار و افراد پرخطر در مراکز و مهدهای‌کودک پیش بینی 30 درصد نیروی کار اضافه ضروری است.
2. دستورالعمل واکسیناسیون آنفولانزای فصلی و آنفولانزای نوع (A (H1N1 بایستی به میزان کافی موجود باشد
3. مدیران ، مراقبین، پرستاران و پزشکان مراکز نگهداری ، مربیان و کارکنان مهدکودک‌ها و نیز والدین کودکان تحت پوشش مهدکودک‌ها و نیز خانواده‌های مددجویان مراکز نگهداری بایستی در خصوص بیماری آموزش داده شوند.
4. صابون و دارو (استامینوفن و ایبوپروفن) در مراکز و مهدکودک‌ها بایستی به میزان کافی موجود باشد.

لینک مرتبط :
شرح وظایف کمیته استانی کنترل و پیشگیری از آنفلوانزای